روناک «دوست »

از کوچه پس کوچه هاي فونچال تا برنابئوي بزرگ
 

هيچ کس تصورش را هم نمي کرد پسر کوچولويي که پدرش به عشق يکي از روساي جمهوري اسبق آمريکا که هنر پيشه هم بود او را «رونالدو» نام گذاشت. روزي بتواند اعتبار و افتخار مردم فونچال در مادرياي پرتغال باشد. پسري که روز پنجم فوريه سال 1985 به دنيا آمد. اگر چه «ژوزه دنيس آويه را» - پدر کريستيانو رونالدو دوسانتوس آويه را – مدير فني باشگاه آندورينيا بود، اما اين موضوع شايد تنها بهانه اي محسوب مي شد براي اينکه که رونالدو بتواند به راحتي علاقه اش به فوتبال را حتي پيش از اين که پا به مدرسه بگذارد آشکار کند. او به قدري عاشق فوتبال بود که از 8 سالگي به عنوان عضو ثابت يک تيم آماتور روياي پوشيدن لباس تيم ملي پرتغال را در سر مي پروراند و با گل هاي کوچک و بزرگي که در همان زمان چارچوب دروازه حريف را به لرزه مي انداخت توانست جنجال بزرگي براي عقد يک قرارداد نسبتاً اغوا کننده به راه بياندازد. دعواي مديران 2 باشگاه آندروينيا و ناسيونال براي به خدمت گرفتن کريس 10 ساله نشان داد که بايد نسبت به آينده حرفه اي اين ستاره کوچک پرتغالي حساس بود.
حضور رونالدو در تمرينات 3 روزه اسپورتينگ ليسبون و بستن قرارداد با اين پديده 11 ساله، اما شاخک بسياري از دلالان ورزشي را تحريک کرد تا خود را براي آينده اي نه چندان دور، يعني زماني که کريستيانو رونالدو به عنوان گران ترين بازيکن تاريخ فوتبال معرفي مي شود، آماده کنند. کريس که در کودکي او را «پاتريک کلايورت» صدا مي کردند با ارائه بازي خيره کننده در رقابت هاي زير 17 سال جام يوفا، به قدري توجه «رژار هوليه» سر مربي ليورپول را به خود جلب کرد که او پيشنهاد خريدش را به مقامات باشگاه داد، اما سن اندک کريس (16 سال) سبب شد تا سران ليورپول از به خدمت گرفتن اين نوجوان پرتغالي صرف نظر کنند و توپ را به ميدان «سر الکس فرگوسن» بياندازند و اتفاقات به گونه اي رقم خورد که کريس پس از 25 بازي و 3 گل زده در اسپورتينگ راهش را کشيد و رفت اولدترافورد ! به همين سادگي.

پيراهن شماره 28
 

فرگي پير آن قدر از بازي رونالدو خوشش آمده بود که تصميم گرفت جاي خالي «ديويد بکام» در ترکيب شياطين سرخ را با اين جوان جوياي نام پر کند؛ غافل از اين که محبوبيت بکام و بزرگي مبلغ 24 ميليون پوندي که بابت به خدمت گرفتن کريستيانو پرداخت شده بود، فشار زيادي روي اين ستاره جوان وارد مي کرد. او با همه غرور و تکبرش، ترجيح مي داد به جاي پيراهن شماره 7، شماره 28 را بر تن کند. عددي که خودش يمني اش را از اسپورتينگ به منچستر يونايتد کشانده بود. اما با اصرار عجيب فرگوسن پيراهن شماره 7 را به زور بر تن او پوشاندند. او در آغاز فصل 4-2003 با عقد قراردادي 15 ميليون يورويي نخستين بازيکن پرتغالي تاريخ منچستر يونايتد لقب گرفت.

رونالدوي عصباني
 

ستاره بودن و اخلاق تند و تيز رونالدو آن قدر دردسر ساز است که هميشه يکي از سوژه هاي ناب خبرنگاران براي پر کردن ستون جنجالي شان به شمار مي آيد. کريستيانو اغلب اوقات تحت تاثير جو قرار مي گيرد و نمي تواند اعصابش را کنترل کند و او معمولاً زود از کوره در مي رود و همين اخلاقش سبب دردسرهاي فراواني شده تا جايي که به خاطر خط و نشان کشيدن براي تماشا گران از زمين اخراج شده و حضور در يک مسابقه را هم از دست داد. رونالدو يک بار هم شيشه هاي ماشين يک دختر 17 ساله را که در حال گرفتن عکس از او بود، شکست ! اين گونه که او رفتار مي کند، گويا دوست ندارد کسي دوستش داشته باشد.

مخالفت خاص
 

«ژوزه مورينيو»، سرمربي کنوني رئال و هم وطن کريستيانو رونالدو از جمله منتقدان اين ستاره پرتغالي است که اعتراض بسياري از هواداران را هم در پي داشته. آقاي خاص معتقد است رونالدو به اندازه کافي بزرگ نشده تا يک ستاره باشد. او حتي يک بار هم کريس را «بچه دهاتي بي سواد و بي اخلاق» خطاب کرد که لياقت موقعيت و جايگاه افسانه اي که از آن خود کرده را ندارد ! همين موضوع هم موجب شد تا خبرنگاران و عکاسان رسانه ها ابزار کارشان را به دست بگيرند و راه بيفتند دنبال رونالدو مورينيو تا شايد بالاخره علت اين دشمني را کشف کنند. بسياري بر اين باورند که بي اخلاقي هاي متعدد موجب شده تا مورينيو از چنين ادبياتي براي رونالدو استفاده کند.

گربه آليس در سرزمين عجايب
 

وقتي رونالدو تصميم گرفت خانه اي 3 ميليون پوندي در چشاير بخرد بسياري از رسانه هاي انگليسي نوشتند : «راز لبخند مرموز کريس کشف شد». چشاير گربه هايي دارد که هميشه لبخند مرموز به لب دارند. از همان لبخندهايي که گربه «آليس در سرزمين عجايب» مي زد.

سوگواري بزرگ
 

اغلب بازيکنان حرفه اي تحت هيچ شرايطي حاضر به از دست دادن بازي هاي مهم نيستند. آن ها مصدوم مي شوند، اما همچنان به بازي ادامه مي دهند. با همسرانشان به اختلافات مهم بر مي خورند، ولي همچنان به بازي ادامه مي دهند. با مربي دعوا مي کنند، با اين حال همچنان به بازي ادامه مي دهند. حتي گاهي از زمين اخراج مي شوند، اما از کنار زمين بازي را دنبال مي کنند. وقتي يک ستاره داربي بزرگ را از دست مي دهد يعني اتفاق مهمي افتاده است. مثل مرگ يک عزيز ! کريستيانو رونالدو در حالي که خود را براي مسابقات انتخابي جام جهاني 2006 و بازي پرتغال – روسيه آماده مي کرد پدرش ژوزه دنيس آويه را در هفتم سپتامبر 2005 از دست داد. همين اتفاق سبب شد تا غايب بزرگ داربي شهر منچستر هم لقبي بگيرد. غايبي که چاره اي جز سوگواري براي پدر نداشت. کسي که عاشقانه لحظه به لحظه اوج گرفتن يک ستاره را نظاره گر بود.

شرکت در خيريه
 

اگرچه به راحتي مي تواند شيوه زندگي و رفتار کريستيانو رونالدو را به باد انتقاد گرفت، اما نبايد فراموش کرد که هر کسي، هر چه قدر هم در اوج قدرت و ثروت باشد نهادي پاک و سرشتي انساني دارد. کريس با همه جنجال هاي انتقاد آميزي که به پا مي کند يکي از چهره هاي محبوب ورزشي است که در کارهاي خير پيش قدم مي شود. او يکي از ستاره هاي جهاني است که در جام هاي خيريه اي که به نفع بي خانمان ها برگزار مي شود، به عنوان يک عضو ثابت حضور پيدا مي کند. پس از فاجعه سونامي در سال 2005 و در اندونزي، رونالدو که از اين اتفاق به شدت متاثر شده بود هزينه سفر پسر بچه اي 11 ساله و پدرش را که از بازماندگان بودند پرداخت کرد تا آن ها بتوانند براي ديدن بازي هاي مقدماتي جام جهاني عازم اروپا شوند. هم تيمي هاي کريس پس از ملاقات اين پدر و پسر تصميم گرفتند هزينه خريد خانه اي جديد در اندونزي را براي آن ها فراهم کنند به اين ترتيب اين فوتباليست پرتغالي باعث خريد يک خانه براي پسربچه اي 11 ساله که از فاجعه سونامي شرق آسيا جان سالم به در برده بود، شد و توانست سمبل کمک به بازماندگان سونامي شود. وي پس از پايان بازي هاي مقدماتي، به اندونزي مصيبت زده رفت. با «يوسف کالا». رييس جمهوري اندونزي ديدار کرد و تلاش فراواني براي جمع آوري کمک هاي خيريه کرد. رونالدو در اين سفر وسايل ورزشي خود را به نفع مصيبت زدگان سونامي حراج و از اين طريق 120 هزار دلار به مردم بي خانمان اندونزي کمک کرد.

دنياي افتخارات
 

کارنامه کريسيتيانو رونالدو، از افتخارات متعدد است. او با پيراهن شياطين سرخ قهرمان جام حذفي (سال 2004 ميلادي) و ليگ برتر انگليس (فصل 2007-2006 (رشد و کفش و توپ طلاي اروپا را از آن خود کرد. همچنين با همين پيراهن 2 بار نايب قهرماني جام حذفي انگليس (فصل 2006-2005) و (2007-2006) را تجربه کرد. وي که بهترين فوتباليست جوان سال فيفا (آگوست 2003) و جذاب ترين بازيکن رقابت هاي يورو 2004 و جام جهاني 2006 لقب گرفته است، توانايي بازي با هر 2 پا را دارد و جزو معدود فوتباليست هايي است که مي تواند در جناح هاي چپ، راست و وسط بازي کند. رونالدو همراه با تيم ملي پرتغال عنوان چهارمي جام جهاني 2006 آلمان را از آن خود کرد. مهارت و توانايي رونالدو در سر زدن، بازي با توپ، عوض کردن سريع و غافلگير کننده پاها، ضربه هاي محکم و ديدني و دريبل هاي سرعتي به قدري منحصر به فرد است که اغلب مدافعان براي مهار وي دچار مشکل مي شوند و مدعي هستند همه اين خصايص رونالدو سبب مي شود تا به سادگي نظم خط دفاعي حريف به هم بخورد. مجموعه اين توانايي ها که سبب خلق پديده اي بي نظير به نام رونالدو شده از او بهترين بازيکن جهان (سال 2008) را ساخته است، بازيکني که جايگاه ويژه اي در تيم منتخب باشگاه هاي انگليس (فصل هاي 2006-2005 و 2007-2006) و تيم منتخب يوفا داشته و دارد. رونالدو جوان توانسته است نام بهترين بازيکن فصل ليگ برتر انگليس (فصل 2007-2006)، بهترين بازيکن ماه ليگ برترانگليس (ماه هاي نوامبر و دسامبر سال 2006) و عنوان سومين بازيکن برتر جهان در سال 2007 را بعد از «کاکا» و «ليونل مسي» در کارنامه کاري خود به ثبت برساند او همچنين زننده هزارمين گل منچستر است.
منبع:نشريه تماشاگر، شماره32